Niech nasze domy
będą otwarte dla wszystkich,
niech będą przestrzenią modlitwy,
miejscami gorliwej pracy
i braterskiego przeżywania wspólnoty
Jeśli przyjęliśmy prawdę Chrystusa
i dla Niego poświęciliśmy swoje życie,
to nie może być rozdźwięku między tym,
w co wierzymy, a sposobem, w jaki żyjemy...
bł. Henry Newman
11-15 marca 2015
Z radością gościliśmy w naszym Domu Zakonnym przedstawicieli włoskiej szkoły ewangelizacji z Florencji – Sentinelle del Mattino di Pasqua, którzy w tym roku głosili misje w kilku miastach w Polsce. W Siedlcach - w parafii św. Józefa w ramach przygotowania do Światowych Dni Młodzieży oraz w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 3, gdzie poprowadzili szkolne rekolekcje wielkopostne. Młodym ewangelizatorom towarzyszyli dwaj kapłani, w tym sam założyciel szkoły ks. Gianni Castorani.
Dnia 5 lipca 2014 r. swoje wieczyste “TAK” Jezusowi wypowiedziała s. Joanna Alberta Radzik.
Uroczystej Mszy św. przewodniczył Jego Ekscelencja Ks. Bp Henryk Tomasik Ordynariusz Diecezji Radomskiej. Mszę św. koncelebrowali również Ks. Bp Kazimierz Gurda Ordynariusz Diecezji Siedleckiej i Bp Piotr Sawczuk oraz kapłani z różnych diecezji.
W homilii Ks. Bp Henryk Tomasik min. zacytował słowa św. Brata Alberta Chmielowskiego: „Muszę Go miłować własnym kosztem. Od tej miłości powinny mnie boleć głowa, ręce, nogi, serce i całe ciało”.
Śluby wieczyste s. Agnieszki - 29 września 2012 r. w Święto Archaniołów. Eucharystii przewodniczył o. dr Szczepan Praśkiewicz OCD
7.03.2012 r. poświęcenia odnowionej kaplicy dokonał ks. mgr Janusz Stefaniuk, proboszcz parafii Wołyńce, który był inicjatorem wystroju wnętrza i nadzorował prace remontowe. W zgromadzeniu eucharystycznym wzięli udział zaproszeni goście, którzy już wcześniej wiele razy mieli okazję modlić się w naszej kaplicy.
Z kazania ks. Janusza
Boimy się pokazać, że jesteśmy dziećmi – a przecież mieć odwagę być dziecięcym – to mieć wstęp do Królestwa Bożego.
Nie lękajmy się warunków, w których odkrywamy lęki, bo one właśnie powalają nas na kolana i uczą dziecięcej modlitwy.
Miej wolę dostrzegania we wszystkim, co się z tobą dzieje, opieki Boga, któremu zależy na twoim zbawieniu.
Kiedy czuję się mały i kiedy czuje się „zerem”, wtedy właśnie szukam prawdziwie zbawienia, pomocy, ratunku u Boga.
Trzeba nam w życiu zobaczyć, że wszystko nas przerasta, by zawołać do Boga: „zbaw mnie”
Trzeba być głęboko w dole, by modlitwa była głęboka.
To, co przeżywasz – jest potrzebne… ale najbardziej te chwile (przez wielu przeklinane) – w których doświadczasz, że nikomu, do niczego nie jesteś potrzebny.
Jezus chce ci przypomnieć najmroczniejsze chwile twojego życia, istnienia i chce je uzdrowić przez to, że zobaczysz, że On był w nich i chronił cię Swoją łagodną ręką.
Przede wszystkim przypomnij sobie, że jesteś tyle wart, ile zapłacił za ciebie Jezus.
Odkupił ciebie jak niewolnika z rąk Szatana.
Zapłacił za ciebie swoją śmiercią. Jesteś wart życia Jezusa!
„Nic nie rozłączy nas Boże, już nic. Radość czy ból, życie, czy śmierć. Miłość mocniejsza nad życie i śmierć, łączy już nas, Ciebie i mnie…”
Moje dziękczynienie Bogu
Panie Jezu, obecny w Najświętszym Sakramencie,
niepojęta i nieogarniona Miłości,
Wieczysty Oblubieńcze mojego serca!
W tej szczególnej chwili mojego życia
pragnę podziękować Ci za wszystkie otrzymane łaski.
Najpierw po prostu za to, że jesteś, że mogę w Ciebie wierzyć,
Ciebie poznawać i Ciebie wielbić, a przede wszystkim za to,
że Ty mnie kochasz
i w swojej Miłości doprowadziłeś mnie do tych zaślubin.
Składam Ci Jezu dziękczynienie za dar wiary,
za Twój święty Kościół i otrzymane w nim sakramenty,
za papieży, biskupów i kapłanów.
Dziękuję za rodziców i rodziców chrzestnych,
którzy włączyli mnie do wspólnoty Kościoła.
Dziękuję Ci Panie za ludzi,
których postawiłeś na drodze rozwoju mojej wiary,
a szczególnie za obecnego tutaj o. Mieczysława,
który pomógł mi odkryć powołanie
i przygotował mnie do rozpoczęcia życia zakonnego.
Dziękuję Ci Jezu za Zgromadzenie „Jedność”,
z którym związałam się sercem i ślubami,
za ojca Założyciela i wszystkie siostry z Matką Generalną na czele,
dziękuję za otrzymaną tutaj formacje zakonną.
Mając świadomość, że nigdy nie zdołam wysłowić
otrzymanej od Ciebie Boże miłości i miłosierdzia,
dlatego ofiaruję Ci teraz akty miłości
i uwielbienia Twojej Najdroższej Matki i Matki Kościoła,
wszystkich Aniołów i Świętych w niebie.
I wraz z nimi proszę Cię mój Boski Oblubieńcze,
aby miłość moja ku Tobie z każdym dniem wzrastała,
aż Ciebie posiadać będę.
Pomóż mi Jezu żyć miłością.
Uczyń moje życie darem dla innych.
Niech przeze mnie spotykają się z Twoją miłością
i niech moje życie konsekrowane
przynosi owoce jakich ode mnie oczekujesz.
Niech moja Rodzina Duchowa otrzyma dar nowych powołań
i rozwija się na Twoją chwałę.
I proszę Cię jeszcze Panie,
aby wszyscy tutaj obecni otrzymali łaski których potrzebują,
o które proszą i których Ty sam pragniesz im udzielić.
Wszystkich i samą siebie powierzam Twemu niezgłębionemu Miłosierdziu
i pragnę aby słowa: Jezu ufam Tobie były prawdą w moim życiu.
Bądź uwielbiony Panie we wszystkich swoich dziełach teraz i na wieki.
Amen.
03.05. 2009 r.
Siedlce – I profesja zakonna s. Joanny Alberty Radzik
14-23.10.2008 r.
Francja – beatyfikacja Rodziców św. Teresy od Dz. Jezus
1. 10. 2008 r.
50 - lecie ślubów zakonnych
13 -15. 06 2008 r.
Pielgrzymka do Wilna
27-29.05.2005 r.
Peregrynacja relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Urna z relikwiami św. Teresy od Dzieciątka Jezus, patronki Zgromadzenia, przybyła do naszego domu przy ul. Cmentarnej 29 w Siedlcach, w sobotę 28 maja, około godz. 23.30 i przebywała do godz. 8.00 rano, następnego dnia.
Świętą Teresę w jej doczesnych szczątkach przywitała Przełożona generalna, s. Hanna Redzik, słowami;
Święta Tereso od Dzieciątka Jezus,
tak bardzo przez nas oczekiwana.
Witamy Cię w tę piękna majową noc,
w progach naszego domu.
Od pewnego czasu, w szczególny sposób,
przemierzasz drogi naszej polskiej ziemi,
W tej wędrówce przybywasz dzisiaj
i do naszej Rodziny zakonnej,
której jesteś Patronką.
Nie biją Ci dzwony, idziesz cicho, niepostrzeżenie,
tak jak żyłaś w klasztorze w Lisieux.
Witamy Cię Ukochana nasza Święta Tereniu
i prosimy opiekuj się naszym Zgromadzeniem
i wypraszaj u Boga łaskę
i wierność dla każdej Siostry.
Z wielką czcią otaczamy Twoje święte Relikwie na tym peregrynacyjnym szlaku i głęboko wierzymy w Twoją obietnicę,
iż z Nieba będziesz zsyłać „deszcz róż na ziemię".
Prosimy Cię prowadź nas codziennie do Jezusa,
Twojego i naszego Oblubieńca.
Przepraszamy, że niejednokrotnie musiałaś się za nas wstydzić,
gdy nie żyłyśmy Twoją duchowością, ale swoim wygodnictwem.
Tak bardzo Cię prosimy, wskaż każdej Siostrze osobisty i zbiorowy błąd;
byśmy umiały żyć głębią życia wewnętrznego, a nie formą zewnętrzną,
naucz nas zapomnienia o sobie, by Jezus mógł w nas wzrastać.
Umocnij nas, dodaj sił i odwagi byśmy się nie lękały
przekraczać siebie, w dawaniu świadectwa Miłości.
Święta Tereniu, Ty która chciałaś być „miłością w sercu Kościoła";
ucz nas jak mamy kochać Boga, nasze Zgromadzenie i bliźnich.
Pozostań z nami zawsze tak blisko jak jesteś dzisiaj.
Następnie swoje krótkie słowo skierował ks. biskup Henryk Tomasik.
Przełożona Generalna odczytała list Ojca Świętego Jana Pawła II połączony z błogosławieństwem dla wszystkich,
którzy będą modlić się przy urnie z relikwiami św. Teresy od Dzieciątka Jezus podczas peregrynacji w Polsce.
Po odczytaniu listu rozpoczęło się nocne czuwanie wszystkich zebranych przy urnie z relikwiami św. Teresy.
V Siedlecka Drużyna Harcerek „Źródło" trzymała całonocną wartę honorową.
Tak szybko upłynął czas Twego Nawiedzenia
i nadeszła dla nas chwila rozstania się z Twymi Świętymi,
doczesnymi szczątkami.
Ale pozostaniesz z nami duchowo, w naszych sercach, pamięci i w swoich wizerunkach.
Dziękujemy Bogu, w Trójcy Świętej Jedynemu,
że mogliśmy spędzić Tę niezapomnianą
i wyjątkową Noc wielkich Łask
przy Relikwiach świętej Teresy z Lisieux w Siedlcach
i w naszym Zgromadzeniu, pod Twoim Patronatem.
......
Dziękujemy Ci św. Tereniu, że Twoje posłannictwo jest wciąż aktualne,
że po swojej śmierci nie będziesz tracić ani chwili
i szybko obiegniesz całą ziemię.
Przychodzisz do nas jako największy Misjonarz – przemierzasz wszystkie strony świata, by spędzać Niebo na ziemi.
Bo tak bardzo zależy Ci na tym, by w nas tętniło życie miłości.
Twoja miłość, była wymagająca, nie wyrażała się tylko w słowach.
Odznaczałaś się cnotą tak prostą i tak charakterystyczną dla Zbawiciela, jaką jest dobrotliwość, o której św. Teresa z Awili, pisała do swoich duchowych córek:
Jeżeli byście dobrze zrozumiały ważność tej cnoty,
nie starałbyście się już o nic innego".
Wyraża ona szacunek do drugiego człowieka,
otwartość, subtelność, szczerość, życzliwy uśmiech,
niewyczerpaną wspaniałomyślność miłości,
wszystko to, co pozwalało uczniom Jezusa powtarzać w Jego imieniu:
Pokój mój daję wam" /J 14,27/.
Twoje przyjście do nas, traktujemy jako wielki dar.
Jest to swoisty rachunek sumienia, który czynimy,
wpatrując się ponownie w Twoją duchowość.
Nie zostawiaj nas święta Tereniu, w starych strukturach.
Niech wraz z Twym przyjściem, odnowi się oblicze naszego Zgromadzenia, oblicze i serce każdej Siostry.
Tak wiele jest do zrobienia w naszych wspólnotach.
Ty o tym najlepiej wiesz.
Gorąco Cię prosimy, pomóż, poucz i wskaż błędy.
Dzisiaj zanosimy usilne błaganie do Ciebie,
prosząc o nowy zastęp powołań.
Niech zatętnią nasze domy nowym życiem.
Niech puste miejsca będą zapełnione.
Nie pozwól, byśmy były organizmem „skostniałym" w Kościele,
czegoś przeszłego, ale dzięki Duchowi Świętemu
były żywą komórką w każdym czasie, zawsze świeżą, by pociągać dusze do Boga.
Swięta Tereso, a raczej „mała Teresko",
bo sama chciałaś, aby tak Cię nazywano.
Ty, która marzyłaś za życia,
że z nieba spuścisz zdrój łask na ziemię,
obdarz nas prawdziwymi bogactwami.
Daj nam znajomość siebie,
daj nam miłość prawdziwą, szczerą i głęboką.
Daj nam wiarę, wiarę prawdziwą,
która umie czerpać siły z własnej niemocy.
W tej codziennej walce - obdarz nas ufnością i miłością.
Prowadź nas bezpiecznie po wzburzonych falach życia ku jutrzence paschalnej do spotkania razem w chwale nieba.
Wszystkim Tym, którzy przyczynili się do uświetnienia
tej niezwykłej uroczystości,
za wszelkie dobro, składamy serdeczne Bóg zapłać.
Niech św. Teresa nieustannie zsyła wszystkim obiecane
płatki róż na znak działania Boga żywego,
o co prosić Ją będziemy w naszych codziennych modlitwach.
Luty - Czerwiec 2005 r.
Dni skupienia dla dziewcząt
W naszej wspólnocie odbywały się cykliczne skupienia dla dziewcząt, które pragnęły bardziej poznać św. Teresę od Dzieciątka Jezus.
Tematem spotkań było:
„Powołanie w ujęciu ogólnym”
„Powołanie do życia w rodzinie”
„Powołanie do świętości”
„Próba wiary na przykładzie życia św. Teresy od Dzieciątka Jezus”
Spotkaniom przewodniczył ks. dr Jacek Szostakiewicz.
Święta
Piątek, XXXIII Tydzień zwykły
Rok B, II
Wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męcz.
Liturgia słowa
Czytania:
- Ap 10, 8-11
- Ps 119 (118), 14 i 24. 72 i 103. 111 i 131 (R.: por. 103)
- Por. J 10, 27
Ewangelia:
Galeria
