ZGROMADZENIE SIÓSTR “JEDNOŚĆ”
pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Żyjemy

w duchu naszej patronki

– św. Teresy

od Dzieciątka Jezus

i Najświętszego Oblicza

Miłość:

Dawać ciepło, nie raniąc nikogo.

Być ogniem, nie spalając nikogo.

W ekonomi miłości musisz dać więcej niż posiadasz.

Musisz dać siebie samego

Więc żyć miłością jest to — Królu chwały –

Żyć Twoim życiem — wesele przeczyste!

Jak Ty ukryty żyjesz w hostii białej,

Tak ja się ukryć chcę z Tobą, o Chryste!

Dwom miłośnikom samotności trzeba —

Spojrzenie Twoje całą mą radością,

W nim tu na ziemi mam już przedsmak nieba,

      Żyję miłością!

* * * * *

Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go. Oz 11, 4

W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. 1 J 4,10

Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Rz 5,8

Bóg nie narzuca się, jest subtelny, abyśmy mogli bez przerażenia Jego chwałą, powolutku budować swoją duchową osobowość w kontakcie z Nim. Jest to trudne, gdyż wymaga od człowieka zaangażowania duchowego; wyciszenia, uniżenia, pokuty, wsłuchiwania się, przemyśleń, nauki, odkryć. o. Augustyn Pelanowski

Miłość jest darem. Zawdzięczamy ją Bogu, a nie sobie. Bo jeśli ktoś wszystko zawdzięcza sobie, szybko przekonuje się, że jest bezradny, niepotrzebny i bezsilny. Chcąc kochać, musimy odrzucić nienawiść. Mamy służyć innym. Mamy wreszcie miłować nieprzyjaciół, a także być zdolnym do przebaczania. o. Jan Góra

Miłować to odnajdywać własne dobro poza samym sobą i wiedzieć, że nie można go osiągnąć inaczej, jak tylko przez wolny dar z siebie samego. o. Simon Tugwell

Miłość to nie pieniądz. To akt miłości, to dar z siebie, który wynosi i płaci radością za wysiłek i rezygnację. R. Follereau

Miłość jest lekarstwem, co sprawia cuda codziennie. Phil Bosmans

Pokorna miłość ma taką moc, że nic się jej oprzeć nie może. Fiodor Dostojewski

Miłość rzeczy małe umie zamieniać na rzeczy wielkie… św. Faustyna Kowalska

Miłość czyni największy ciężar lekkim i wszelką gorycz przemienia w słodycz. św. Franciszek z Asyżu

Miłość to zadanie, które Bóg wciąż nam wyznacza, może po to, by zagrzewać nas, abyśmy sta­wiali wyzwania losowi. św. Jan Paweł II

Prawda bez miłości jest zabójstwem, zniszczeniem. A miłość bez prawdy jest grzechem. Miłość bez prawdy jest zasadzką, manipulacją, uzależnieniem. Miłość bez prawdy jest toksyczna, jest szantażem, przemocą, usidleniem, zniewoleniem. O. Augustyn Pelanowski OSPPE

Każda miłość ma chwile martwe, ale wówczas powinno się nad nią czuwać. Zofia Nałkowska

Miłość to jedyny skarb, który rozmnaża się przez dzielenie: to jedyny dar rosnący tym bardziej, im więcej się z niego czerpie. To jedyne przedsięwzięcie, w którym tym więcej się zarabia, im więcej się wydaje; podaruj ją, rzuć daleko od siebie, rozprosz ją na cztery wiatry, opróżnij z niej kieszenie, wysyp ją z koszyka, a nazajutrz będziesz mieć jej więcej niż dotychczas. Bruno Ferrero

 «  1  2  [3]  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  » 

Powrót

Słowa i myśli św. Teresy

„Nasz Ojciec, który widzi w skrytości,

bardziej zwraca uwagę na intencje

niż na wielkość uczynku (św. Teresa)

                                                           Dlatego więc:

Staramy się dawać ludziom dobro w ukryciu,

bez względu na to,

gdzie, komu i w jakich okolicznościach.

„Nie mam innego sposobu, żeby dowieść Ci, Jezu,

mojej miłości, jak tylko rzucać kwiaty, to znaczy,

że nie opuszczę żadnej, choćby najmniejszej, okazji do ofiary,

żadnego spojrzenia, żadnego słowa,

wykorzystam najdrobniejsze nawet uczynki, aby je pełnić z miłości.

Chcę cierpieć z miłości i radować się z miłości,

w ten sposób będę rzucać kwiaty przed Twoim tronem”.

Okazujemy Bogu miłość

w drobiazgach dnia codziennego.

„Pozostańmy, zatem jak najdalej od tego,

co błyszczy, umiłujmy naszą maleńkość (...),

wtedy będziemy ubogie w duchu

i Jezus przyjdzie nas odnaleźć,

jakkolwiek daleko będziemy,

i przemieni nas w ogniu miłości”

Czynimy rzeczy zwyczajne te,

które Bóg daje nam do wypełnienia.

Cenimy prostotę, naturalność.

„Wystarczy upokorzyć się i znosić cierpliwie

swoje niedoskonałości:

oto świętość prawdziwa”.

Nie tworzymy wspólnoty ludzi doskonałych,

lecz tych którzy pragną Boga i wierzą

 w Jego niepojętą Miłość ku nam.

„Wszystko, co robiłam, czyniłam,

aby sprawić przyjemność Panu Bogu

i aby zbawiać Mu dusze”.

 Nie szukamy własnej wielkości ani doskonałości,

lecz tego, co podoba się Bogu.

„Pan miłuje tych, którzy dają z radością (2 Kor 9, 7).

Kiedy tylko mogę, robię wszystko co w mojej mocy,

by być radosną,

by sprawiać drugim przyjemność”.

Pragniemy sprawiać

przyjemność ludziom przez dobre słowo,

uśmiech, drobny gest życzliwości...

„Prawdziwa jest ta chwała, która trwa wiecznie,

i aby ją zdobyć, nie trzeba koniecznie

dokonywać dzieł rzucających się w oczy...”

Nie żyjemy tylko dla siebie.

Obdarzamy cichą modlitwą mijanych przechodniów;

pomocą – potrzebujących,

obecnością przy chorych i cierpiących...

„Dobremu Bogu podoba się w mojej małej duszy to,

gdy widzi, że kocham moją małość i moje ubóstwo,

podoba Mu się moja ślepa ufność w Jego miłosierdzie”

Uczymy się bezgranicznego zaufania

w Boże Miłosierdzie.

„W Sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością.

W ten sposób będę wszystkim”.

Uczymy się „żyć miłością”.